ترجمه در نخستین گام به دو گونه «ترجمه شفاهی» و «ترجمه مكتوب» قابل تقسیم است. ترجمه شفاهی‌که بدان ترجمه همزمان نیز گفته می‌شود برگردان گفته‌ای از زبان مبدا به زبان مقصد به صورت شفاهی است، ترجمه شفاهی مشکل‌ترین نوع ترجمه در نظر گرفته می‌شود.
مترجم شفاهی برای نیل به نتیجه مطلوب در این قلمرو باید توانمندی بالایی در حوزه‌های مختلف داشته باشد، از آن جمله درک و تحلیل سریع اطلاعات ترجمه شده، مشخص کردن عناصر کلیدی و مهم متن، افزایش پیوسته‌ی واژگان تخصصی و … می‌توان نام برد. در ترجمه‌ی همزمان، گفتار ارائه شده توسط متکلم عینیت ملموس نمی‌یابد و در زمان محو می‌شود. آنچه باقی می‌ماند نقشِ مفاهیم در ذهنِ مترجم است. حرکاتِ فیزیکیِ گوینده، پیام را روشنی بیشتری می‌بخشد و به آن غنای بهتری می‌دهد. مترجم همزمان باید در کار خود دارای چنان ذوق و ظرافتی باشد که ترجمه بدست آمده عاری از عیب و نقص باشد.
زیرا فرصتی برای تصحیح و تجدید نظر و یا بازآفرینی وجود ندارد. مترجمِ همزمان باید دارای خلاقیت بسیار بالا بوده، بتواند در لحظه تصمیم بگیرد. ترجمه مكتوب طبعا به نوشتار و برگردان یكی از این دو اصطلاح وابسته به ابزار بكار رفته در زبان مبدا است.
